Competentie Gericht Leren vs. Kennis
In ons Nederlandse onderwijs systeem is het in het laatste decennium erg hip geweest om het veel te hebben over competentiegericht leren. Door het ontstaan van de zogeheten kenniseconomie en het steeds toegankelijker worden van steeds meer informatie deelden een aantal beleidsmakers de visie dat zolang je mensen zou leren waar ze snel bepaalde informatie vandaan kunnen halen, ze deze informatie ook makkelijk en snel zouden kunnen toepassen. Dit resulteerde onder andere in de term ”competentie-gericht leren,” hetgeen in de praktijk niet veel meer betekende dan dat het maken van knip en plak werkstukken werd gestimuleerd. Want in deze visie wordt er vanuit gegaan dat kennis al bestaat en dat deze kennis gemakkelijk hergebruikt en toegepast kan worden.
Zo kun je iemand de vaardigheden bij brengen om in een computer systeem op te zoeken welk product een bepaalde behoefte van een klant het beste bevredigt, maar dat wil nog niet zeggen dat deze medewerker ook daadwerkelijk kennis heeft op het gebied van deze producten of feedback van klanten kan gebruiken om deze producten te verbeteren.
De Nieuwe Generatie
De jonge generatie van tegenwoordig kent niet anders dan een leven met informatietechnologie. De vaardigheden die benodigd zijn om snel informatie op te zoeken en toe te passen worden er dan ook vaak met de paplepel ingegoten. Deze generatie heeft juist uitdagingen en prikkels nodig. Het uitvoeren van reproducerende handelingen en het toepassen van bestaande kennis is voor hun mind numbing en maakt ze lui.
Ons onderwijs heeft juist meer elementen nodig waarin de creativiteit van jonge mensen wordt geprikkeld. Aandacht voor de basisvakken als Wiskunde, Nederlands en Engels is natuurlijk heel goed, want met een gemeenschappelijke communicatieve en mathematische basis praat het nou eenmaal wat makkelijker. Maar het stimuleren van creativiteit lijkt het afgelopen decennium een stille dood te zijn gestorven. Muziekles, handenarbeid, kunst? Dit worden gezien als zgn. B-vakken die eigenlijk alleen maar geld kosten en verder geen nut hebben. De meest briljante personen die op deze wereld rondlopen of hebben rondgelopen delen echter de eigenschap dat ze creatief zijn en out of the box kunnen denken. Door de jongeren van nu alleen maar te leren hoe ze kunnen functioneren binnen een kader van voor gedefinieerde informatie en infrastructuren blijft er weinig ruimte over voor het ontwikkelen van unieke en baanbrekende visies en ideeën.
Creativiteit
Dus laat de jeugd van tegenwoordig maar lekker kliederen en spelen. Geef ze de ruimte om te ontdekken wat hun werkelijke interesses en passies zijn. Maar leer ze ook gedisciplineerd werken. Generaties ontwikkelen zich en evalueren, maar de generatie die nu als beleidsmakers in het onderwijs actief zijn moeten beseffen dat de schoolgaande generatie van nu niet hetzelfde is als vroeger. Jongeren worden steeds zelfstandiger in het maken van keuzes en het bepalen van de richting waar ze heen willen gaan in hun leven. Als beleidsmaker zou je ernaar moeten streven om dit zo goed mogelijk te faciliteren in plaats van het doorslaand “professionaliseren” van onderwijs. Het feit dat veel onderwijsinstellingen tegenwoordig meer overhead functies hebben dan daadwerkelijke leerkrachten zegt al genoeg.
Een heel sterk fimpje van TED keynote spreker Sir Ken Robinson over dit onderwerp. Als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp zeer de moeite waard om de komende 20 minuten van je tijd in te investeren:
Ben je op zoek naar meer interessante filmpjes over educatie, kijk dan ook even naar deze blogpost waarin Sebastian meer verteld over zijn visie op video binnen educatie.
